Majestic

Lalique ontwierp een Grosse Boule (grote bol) met de naam MAJESTIC voor het gelijknamige hotel aan de Avenue Kléber nummer 19. Tot 1904 was deze plek bekend van het Palacio Castilla dat werd bewoond door Isabelle II van Spanje die het in 1868 van de rijke Russische edelman Alexander Basilewski had aangekocht. In die tijd stond de Avenue Kléber nog bekend als Avenue du Roi de Rome. Isabella was de koningin gemalin van Antoine d'Orléans, Hertog van Montpensier en woonde tot haar overlijden in 1904 in ballingschap op dit heenkomen. In dat jaar werd het paleis gekocht door hotelmagnaat Leonard Tauber. In 1906 ving Tauber aan met de constructie van een nieuw hotel dat wel erg veel weg had van een paleis. In december 1908 opende het hotel haar deuren. In 1914 werd het aangekocht door de Britse advokaat en vurig voorstander van het vrouwenkiesrecht Henry Devenish Harben (1874-1967). Deze liet het vanwege het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog ombouwen tot een hospitaal. Dit was goed voor de gewonden maar niet voor het hotel zelf. Pas in 1916 werd de schade hersteld en het hotel opnieuw in gebruik genomen. Op 18 mei 1922 ging Stravinksy's ballet 'Le Renard' in premiere, uitgevoerd door het Ballets Russes van Diaghilev. Ter gelegenheid hiervan had het puissant rijke Britse echtpaar Violet and Sydney Schiff na afloop een diner georganiseerd. Het vond plaats, laat op de avond, in een van de exclusieve 'dinningrooms' van het hotel. Onder de genodigden bevonden zich beroemdheden als Marcel Proust, Pablo Picasso, James Joyce en natuurlijk Igor Stravinsky. De Britse schrijver Richard Davenport-Hines schreef er een book over waarin het allemaal mooi werd beschreven. Andere bronnen uit de tijd meldden dat Joyce en Proust dronken waren en zich beklaagden over eigen lichamelijke ongemakken. Proust die vanwege zijn astma een notoire gebruiker van kalmerings- en slaapmiddelen was, overleed op 22 november van hetzelfde jaar aan een longontsteking. Een andere grote beroemdheid die het hotel had mogen verwelkomen was de componist George Gershwin die in 1928 tijdens zijn verblijf aan zijn 'An American in Paris' werkte.

In 1936 werd het hotel aangekocht door het Franse Ministerie van Defensie. Tot oktober 1938 fungeerde het Majestic gedeeltelijk nog als hotel waarvoor René Lalique in dezelfde maand van dat jaar een ontwerp bij het patentbureau had gedeponeerd met de naam Majestic Plafonnier Grosse Boule als zijnde verlichting voor verschillende vertrekken. Omdat de sluiting van het hotel ongelukkigerwijs en ongeweten samenviel met de datum van het ontwerp, zouden de plafonnieres nooit hun weg naar hun eindbestemming vinden. De productie van circa zestig stuks had inmiddels plaatsgevonden maar bleef tot na de oorlog op het schap staan. Bezijdens een enkele oude catalogusfoto van Lalique, bestaan er geen afbeeldingen uit de tijd van dit ontwerp in situ.

Uiteraard werd het hotel tijdens de Tweede Wereldoorlog geconfisceerd door de bezetter. Tussen 1946 en 1956 heeft het ook nog gediend als hoofdzetel van de Unesco. Vredesakkoorden werden er getekend. Sinds 2008 is het in handen van een hotelketen onder de nieuwe naam The Peninsula Paris.